قرارداد ساخت پایانه مواد معدنی چابهار امضا شد

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، مدیر عامل سازمان بنادر و دریانوردی امروز (چهارشنبه) در آیین امضای این قرارداد گفت: برای ساخت پایانه مواد معدنی ۲۸۰۰ میلیارد ریال و برای احداث کارخانه تصفیه شکر ۱۲۴۰ میلیارد ریال توسط بخش خصوصی سرمایه گذاری می شود.
«محمد راستاد» که معاون وزیر راه و شهرسازی است، افزود: ظرفیت سالیانه پایانه مواد معدنی برای صادرات و واردات ۱۵ میلیون تن و توان تولید کارخانه تصفیه شکر ۱۵۰ هزار تن در سال است.
راستاد بیان کرد: ۴۰۰ هکتار از زمین های بندر چابهار در سواحل مکران برای این سرمایه گذاری اختصاص یافته است.
«آذرماه پارسال با افتتاح فاز نخست بندر چابهار ظرفیت این بندر از ۲.۵ میلیون به هشت میلیون تن افزایش یافت تا در محور شرق به عنوان حلقه اتصال کشورهای آسیای میانه، هند و افغانستان نقش پررنگی داشته باشد».
راستاد بیان کرد: اکنون یک شرکت هندی در این بندر به صورت بی.او.تی (سرمایه گذاری و بازپرداخت از محل محصول) ۸۵ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده است و امیدواریم تا اواسط سال ۱۳۹۷ این شرکت هندی کار خود را آغاز کند.

** بهره برداری از کارخانه فولاد مکران تا یک سال و نیم دیگر
معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز در این آیین گفت: باید بندر چابهار را برای توسعه صادرات و واردات در سواحل مکران آماده کنیم و به همین منظور ساخت کارخانه فولاد مکران با ظرفیت ۲۰ میلیون ۶۰۰ هزار تن فولاد در دست اقدام قرار گرفته است و امیدواریم تا یک سال و نیم آینده این کارخانه به بهره برداری برسد.
«مهدی کرباسیان» که مدیرعامل سازمان گسترش و نوسازی معدن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) است، یادآوری کرد: افغانستان یک هزار میلیارد دلار ذخایر معدنی دارد و تنها راه ارتباطی این کشور با جهان از طریق ایران و بندر چابهار است.
«بندر چابهار با موقعیت راهبردی خود می تواند در صادرات مواد معدنی و ترانزیت از اروپا، آفریقا و آسیا ایفای نقش کند و با پهلوگیری کشتی های بزرگ در این بندر می توانیم به کشورهای منطقه که به دریا راهی ندارند کمک قابل توجهی کنیم».
وی ادامه داد: ایران دارای ۶۸ نوع مواد معدنی است و ساخت پایانه تمام مکانیزه صادرات و واردات مواد معدنی در بندر چابهار می تواند به رشد و فعالیت های اقتصادی در استان سیستان و بلوچستان کمک مهمی کند.
به گفته وی، از سال ۱۳۹۳ با ۲۵۰ هزار کیلومترمربع اکتشافات معدنی تازه، ۲۰۰ میلیون تن ذخیره قطعی سنگ آهن و ۴۰ تن طلا ذخایر معدنی ایران افزایش یافت.
وی یادآوری کرد: ایران پارسال ۴۵ میلیارد دلار صادرات داشت که ۲۰ درصد این رقم به صادرات مواد معدنی اختصاص یافت.

** خودکفایی ایران در تولید شکر
مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران در این آیین اعلام کرد: پیش از این سالیانه ۲ میلیون تن شکر خام برای تولید شکر سفید وارد می شد اما اکنون ۲ میلیون تن از این محصول را تولید می کنیم و از این نظر به طور تقریبی خودکفا شده ایم.
«یزدان سیف» افزود: برخی کشورهای جنوب خلیج فارس برای بازصادرات شکر به پاکستان و افغانستان از مسیر چابهار اقدام کرده اند.
«بندر چابهار می تواند در صادرات و واردات کالا به کشور نقش مهمی را ایفا کند و اکنون با توجه به اعمال تخفیف تعرفه تخلیه کالا، این بندر به مهمترین بندر واردات برنج کشور تبدیل شده است».
وی از سازمان بنادر و دریانوردی خواست تخلیه کالا و پهلوگیری کشتی های حامل برنج در این بندر تسهیل شود.

** لزوم سرمایه گذاری در بندر چابهار
استاندار سیستان و بلوچستان نیز بیان کرد: رونق اقتصادی بندر چابهار یکی از مهمترین اولویت های ما در استان سیستان و بلوچستان است و این بندر می تواند برای واردات و صادرات کالا در محور شرق نیز نقش مهمی را ایفا کند.
«دانیال محبی» مهمترین نیاز منطقه را توجه به سرمایه گذاری در بندر چابهار دانست.
به گزارش ایرنا، در پی برگزاری نشست وزیران حمل و نقل کمیسیون اروپا در سال ۱۹۹۳ ایجاد راهگذر ترانزیتی شمال- جنوب (NOSTRAC) تصویب شد.
این راهگذر ارتباط ترانزیتی کشورهای شمال اروپا و روسیه را از طریق ایران و دریای خزر به کشورهای حوزه اقیانوس هند، خلیج فارس و جنوب آسیا برقرار می‌ کند.
در این میان اتصال خلیج فارس و بندر چابهار در ساحل شرقی دریای عمان برای مبادله کالا به شرق کشور و همسایه‌های شرقی و آسیای میانه نقش مهمی ایفا می کند.
موافقتنامه راهگذر حمل و نقل بین‌المللی شمال- جنوب نیز شهریورماه ۱۳۷۹ در سن پترزبورگ به امضای وزیران حمل و نقل سه کشور جمهوری اسلامی ایران، هند و روسیه رسید.
این راهگذر مهمترین حلقه تجارت بین آسیا و اروپا به شمار می رود که در مقایسه با مسیرهای سنتی از نظر مسافت و زمان تا ۴۰ درصد کوتاه تر و از نظر هزینه تا ۳۰ درصد ارزان تر است.
راهگذر شمال- جنوب یکی از مسیرهای مهم ترانزیتی در آسیای میانه است و کشورهای واقع در مسیر، با تشکیل اتحادیه و انعقاد قراردادهای همکاری در رقابتی همه‌جانبه به توسعه و تجهیز بندرها، جاده‌ها، پایانه ها و مسیرهای ریلی خود می‌ پردازند.
در صورت فعال شدن همه حلقه‌های این زنجیره، انتقال کانتینر از بندر بمبئی هند به مسکو در روسیه نزدیک به یک ماه زمان نیاز دارد، در حالی که ترانزیت کانتینری مشابه از طریق دریای بالتیک با افزایش ۲۰ درصدی هزینه حمل و نقل همراه است.