به طور تقریبی همه دنیا باخبر شده بودند که چین به عنوان پرجمعیتترین کشور جهان و دومین اقتصاد بزرگ دنیا مصرانه تصمیم دارد از حضور زغالسنگ در صنایع خود صرفه نظر کند و مهمترین دلیل برای اتخاذ این رویکرد را پاک کردن دامن خود از اتهام آلوده کردن محیطزیست بیان کرده بود.
حتی خبرهایی به گوش میرسید که چین صدها شرکت فولاد و زغالسنگ را به اتهام رعایت نکردن قوانین امنیتی و زیستمحیطی بست و گزارشها حاکی از بازرسی ۴۶۰۰ معدن زغالسنگ، لغو اعتبار پروانه امنیتی ۲۸ شرکت معدنی و جلوگیری از فعالیت ۲۸۶ عملیات معدنی بود که با قوانین زیستمحیطی هماهنگی ندارد. همه این اتفاقات در سال جاری میلادی رخ داد که کمتر از یک ماه به پایان آن مانده است؛ به علاوه اینکه کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی چین دستور به تعطیلی کامل و دائم دو شرکت معدنی داد و اینکه ۲۹ شرکت خروجی محصول نداشته باشند و ۲۳ شرکت دیگر نیز تولید خود را کاهش دهند. در نهایت چین در ادامه فعالیتهای ضدزغالسنگی خود قرار شد در سال آینده میلادی یک منطقه عاری از زغالسنگ در حوالی پکن برپا کند تا از شدت آسیب سطح پرخطر دود که در پایتخت ایجاد شده، بکاهد. اینها تنها بخشی از اقدامات و برنامه ضدزغال سنگی چین بود. این کشور فعالیت معادن را به ۲۷۶ روز یا کمتر در طول یکسال محدود کرد که این اقدام به افزایش قیمت زغالسنگکک منجر شده بود.
زغالسنگ پس از افزایش قیمتها در چین
اما حالا در اواخر سال ۲۰۱۶ میلادی و با افزایش قیمت جهانی زغالسنگ، گویا اهمیت آلودگیهای زیستمحیطی برای چین رنگ باخته است! به گزارش صمت به نقل از ماینینگ، این کشور به عنوان بزرگترین تولیدکننده و مصرفکننده جهان در مسیری است که برای استخراج و سوزاندنِ بیشتر این سوخت فسیلی در تلاش است. کمیته ایمنی کار انجمن ایالتی کشور به عنوان یک نهاد دولتی میگوید رشد اخیر و بالای قیمت در زغالسنگ باعث رشد فعالیتهای معدنی مربوط به کانی میشود که به طور بالقوه خطرساز هستند و متاسفانه تاکنون عوارض متعددی را نیز در پی داشتهاند.
کشته شدن ۷ کارگر معدنی و حبس ۲۲ نفر دیگر در پی ۲ حادثه در معادن زغالسنگ تراژدیهایی بود که اواخر نوامبر رخ داد. اولی در معدن کوچکی مستقر در یک منطقه روستایی در استان جیانگسی در جنوب شرقی چین اتفاق افتاد که معدن به طور کامل در سیلاب فرو رفت. ۷ کارگر در این اتفاق مفقود شدند و ۱۴ نفر زنده ماندند. عملیات معدنی در این منطقه پس از یک هفته تلاش برای آزاد کردن معدنچیان گرفتار لغو شد آن هم به دلیل ترس روزافزون از اینکه ادامه کار ممکن است باعث مشکلات زمینشناسی در منطقه شود. تراژدی دیگر تنها چند روز پس از اولی، در اواخر نوامبر رقم خورد که در جریان آن ۲۲ معدنچی به دنبال ریزش زمین در یک معدن در شهر چیتایهی در شمال شرق استان هایلونژیانگ در منطقه استخراج زغالسنگ در مرز سیبری حبس شدند. به دنبال چنین حوادث تلخی باز هم دولت چین با دلایلی همچون قیمتهای رو به رشد، محدودیت عرضه و آغاز فصل زمستان به دنبال افزایش تولید است و همزمان صدها کارخانه جدید زغالسنگ در دست ساخت هستند. با افزایش قیمتها معادن مستعد میشوند که فراتر از محدودیتهای معمول امنیتی عمل کنند تا به زغال سنگی که حالا دستیابی به آن خطرناکتر شده نیز دست یابند در نتیجه احتمال وقوع حوادث این چنینی هم بالا میرود. آمار رسمی چین میگویند در سال گذشته میلادی ۱۷۱ نفر در حوادث مربوط به استخراج معدن در جریان ۴۵ عملیات معدنی کشته شدند. این رقم البته به طور چشمگیری از ۹۳۱ مرگی که در سال پیش از آن – ۲۰۱۴ میلادی – گزارش شد، کمتر بود. با وجود نگرانیهای برآمده از آلودگیهای زیستمحیطی و آسیبهای انسانی ناشی از رعایت نشدن فاکتورهای امنیتی، استفاده از زغالسنگ در چین همچنان ادامه دارد و این کانی پرانرژی سه چهارم برق کشور را تولید میکند. پروژههای جاهطلبانه سد برق آبی و برنامههایی مانند نصب پنلهای خورشیدی و احداث توربینهای بادی نیز قادر نبودهاند آسیبهای چشمگیری به مصرف زغالسنگ در چین وارد کنند. در نتیجه حالا زغالسنگ بیشتر از آنچه نفت، زغالسنگ و گاز مصرفی در ایالات متحده امریکا آلودگی تولید میکنند، به جو آلاینده میفرستد.