مدت زمان بسیاری است که آلودگی، سایه خود را بر کلانشهرها انداخته و سبب شده است تا محیطزیست کشورمان، آسبهای فراوانی ببیند. زمین، یک ثروت خدادادی است و باید برای حفظ آن، تلاشهای بسیاری کرد. از سوی دیگر، اقدامات معدنکاری، توانسته است بهمیزان زیادی، تاثیر خود را بر آب و خاک بگذارد. فعالیتهای صنعتی که جای خود دارند و با سوزاندن مازوت، سبب میشوند تا آسمان سیاه شود. اما، روی صحبت ما با معادن است که فعالیتهای این بنگاه اقتصادی سبب شده است تا شاهد آلودگی خاک و آلودگی آب باشیم.
زمین، میراث ارزشمند
زمین، میراث ارزشمندی است که باید برای حفظ و نگهداری آن، تلاشهای بسیاری انجام داد و آن را برای آیندگان حفظ کرد. بسیاری از فعالیتهای روزانه کارخانهها و همچنین فعالیتهای معدنی، سبب شده است تا چهره زمین و محیطزیست، تیره شود. عدهای از کارشناسان، بر این باور هستند که فعالیتهای معدنی میتواند آسیب جدی به محیطزیست برساند و عدهای دیگر معتقد هستند که معدنکاری بدون آسیب به محیطزیست، امکانپذیر نخواهد بود. مسئولان امر بر این باور هستند که اگر میان معادن و محیطزیست، تعامل وجود داشته باشد، مشکلات برطرف خواهد شد. البته لازم به ذکر است که معادن باید در فعالیتهای روزانه خود، اقداماتی را انجام دهند که کمترین آسیب به محیطزیست وارد شود.
معادن میتوانند با بهرهگیری از تکنولوژیهای هوشمصنوعی، اقداماتی را انجام دهند که در راستای حفظ محیطزیست باشد. بیشتر این آسیبها، در زمان عملیات حفاریهای استخراج بهوجود میآید که البته معدنکار چارهای ندارد و استخراج یکی از مهمترین اقدامات معدنکاری است. بنابراین، گفته میشود که وجود تکنولوژی میتواند تا درصد بسیار بالایی، تخریب محیطزیست را کاهش دهد. امید است تا مسئولان امر، فکری برای محیطزیست کرده و در راستای کاهش تخریبهای ناشی از فعالیتهای معدنی، گامهای موثر بردارند. البته چنین موضوعی، اقدام سازمان محیطزیست را میطلبد که با وضع قوانین سختگیرانه و همچنین جریمههای بالا، معادن را مجبور کند تا کمترین آسیب را به طبیعت بزنند.
منبع: روزنامه صمت